MojeDzieckoDobrzeCzyta.pl - jak pomóc dziecku z dysleksją?

maj
30

Czytanie i pisanie powinny iść w parze, a nawet „deptać sobie po piętach”. Najpierw dziecko czyta, a potem to, co przeczytało, powinno zapisać.

W zależności od jego aktualnych możliwości, może przepisywać, pisać z pamięci lub ze słuchu. Mówiąc o aktualnych możliwościach mam na myśli poprawny zapis wyrazów. Jeśli robi błędy pisząc z pamięci , czy ze słuchu, najpierw powinno przepisywać. Jeśli nie będzie popełniało błędów w przepisywaniu, możesz prowadzić z nim pisanie z pamięci, a dopiero na końcu pisanie ze słuchu, które jest najtrudniejsze. Czytaj dalej

Ten wpis nie zawiera etykiet

maj
18

Teksty do pierwszych prób samodzielnego czytania

Czytanie

przez Jolanta Posłuszna

Podstawowa zasada jest taka – jeśli dziecko ma problemy w czytaniu, powinno czytać teksty dostosowane do jego możliwości. Tylko wówczas może osiągnąć sukces w czytaniu i nabierać stopniowo wprawy w czytaniu coraz trudniejszych wyrazów.

Teksty powinny być one złożone z wyrazów o najłatwiejszej do czytania budowie. Dodatkowo każda sylaba w wyrazie powinna być wyodrębniona przez zaznaczenie innym kolorem lub oddzielona kreską, np. ce-bu-la lub ce|bu|la. Dobrze jest tekst zilustrować.

Nie jest prostą sprawą napisać tekst, który spełniałby następujące warunki: był złożony z wyrazów o prostej strukturze, czyli łatwej do czytania i jeszcze był ciekawy, tworzył jakieś logiczne opowiadanie, które mogłoby zainteresować dziecko. Dlatego takich tekstów jest niewiele.

Czytaj dalej

Ten wpis nie zawiera etykiet

maj
01

Orientacja na kartce papieru

Ćwiczenia w czytaniu i pisaniu

przez Jolanta Posłuszna

Dziecko kończące zerówkę powinno umieć określić kierunki na kartce papieru oraz wykonać polecenia typu: narysuj kółko w lewym górnym rogu.

Umiejętności te ćwiczymy na kartce ułożonej pionowo i poziomo. Na przykład prosimy, aby dziecko położyło prawą rękę w górnym lewym rogu kartki lub narysowało słoneczko na dole kartki w lewym rogu itd.

Inne polecenia służące rozwijaniu orientacji na kartce papieru to:

- Narysuj kreskę z lewej strony kartki do prawej.

- Narysuj kreskę od góry na dołu i z dołu do góry.

- Połącz kreską lewy dolny róg kartki i prawy górny róg. Itp.

Potem możesz robić z dzieckiem tzw. dyktanda graficzne. Zbiór takich dyktand znajduje się np. w książce Anny Szczepańskiej : Zwierzaki –figuraki.

Ten wpis nie zawiera etykiet

kwi
27

Orientacja w przestrzeni – część 2

Ćwiczenia w czytaniu i pisaniu

przez Jolanta Posłuszna

Kiedy stajesz przed dzieckiem zwrócona twarzą do niego, Twoja prawa ręka to jego lewa ( po tej samej stronie ). Możesz napisać literki L i P na swoich dłoniach i dłoniach dziecka. Łapiesz swoją prawą ręką rękę dziecka po tej samej stronie i ono widzi, że na jego ręce jest literka L.

Teraz siadasz na krześle z piłką w ręce. Dziecko staje naprzeciw Ciebie i pytasz je, gdzie masz położyć piłkę względem Ciebie, np. z Twojej prawej strony, za Tobą, przed Tobą, z Twojej lewej strony. Potem odwrotnie – dziecko siada na krzesełku, Ty kładziesz piłkę w miejsce, które wskaże dziecko.

W ten sposób Twoje dziecko nauczy się czegoś bardzo ważnego, tzn. że przedmioty względem drugiej osoby stojącej naprzeciw, znajdują się w odwrotnym położeniu, niż względem niego samego. Przez cały czas przypominasz dziecku, aby patrzyło na literki L i P na swoich i Twoich rękach.

Ten wpis nie zawiera etykiet

kwi
02

Orientacja w przestrzeni – ćwicz ją z dzieckiem

przez Jolanta Posłuszna

Rozpoczynając naukę w szkole dziecko powinno orientować się w schemacie swojego ciała, umieć patrzeć na świat oczami drugiej osoby i orientować się na kartce papieru.

Orientacja w przestrzeni jest niezbędna do nauki czytania i pisania oraz rozwiązywania zadań z matematyki, a później na lekcjach przyrody i geografii. Chodzi tu o właściwe rozróżnianie strony lewej i prawej, położenie przedmiotów względem samego siebie i innych (ludzi oraz przedmiotów), orientowanie się na kartce papieru oraz rozpoznawanie kierunków świata.

I. Najpierw naucz dziecko, by dobrze orientowało się w schemacie własnego ciała oraz umiało określić położenie różnych przedmiotów w stosunku do samego siebie.

II. Potem ćwicz z nim rozpatrywanie otoczenia z punktu widzenia drugiego człowieka oraz położenie jednych przedmiotów względem drugich.

III. Na koniec naucz je orientacji na kartce papieru.

Czytaj dalej

Ten wpis nie zawiera etykiet

mar
27

Sześciolatek gotowy do nauki w szkole

Diagnoza

przez Jolanta Posłuszna

Bardzo ważne jest, aby dziecko poszło do szkoły gotowe do podjęcia nowych obowiązków. Jeśli stanie się inaczej, będzie na progu szkoły odnosiło porażki i tym samym zniechęci się do nauki. Poza tym w klasie pierwszej realizuje się materiał na bazie umiejętności, które omawiam poniżej. Umiejętności te nazywane są „gotowością do podjęcia nauki w szkole” lub „dojrzałością szkolną”.

Oto te umiejętności:

Czytaj dalej

Ten wpis nie zawiera etykiet

mar
22

Prosty i skuteczny sposób na poprawne pisanie

przez Jolanta Posłuszna

Co decyduje o tym, że piszemy poprawnie pod względem ortograficznym? Większości z nas nie potrzebna jest znajomość zasad ortografii, ponieważ w naszej pamięci „zapisane” są obrazy całych wyrazów. Taki sposób na ortografię jest najlepszy.

Osoby, które są dyslektykami, muszą posługiwać się zasadami ortograficznymi i analizować pod tym kątem każdy trudny wyraz, zanim go napiszą.

Ćwiczeniem, które łączy obydwie te strategie na poprawną pisownię, jest „pisanie z pamięci”. Można je dostosować do potrzeb dzieci z dysleksją ( lub ryzykiem dysleksji ). Oto kolejność postępowania:

Czytaj dalej

Ten wpis nie zawiera etykiet

mar
16

Ćwiczenia nie mogą być nudne

Ćwiczenia w czytaniu i pisaniu

przez Jolanta Posłuszna

Niezwykle ważne jest, aby pracując z dzieckiem z ryzyka dysleksji lub ze stwierdzoną dysleksją, stosować różnorodne formy pracy. Zapobiega to znużeniu ( a czytanie i pisanie jest dla tych dzieci trudne ), sprzyja motywacji oraz rozwija wiele funkcji niezbędnych do nauki czytania i pisania.

Wbrew pozorom, nauka czytania i pisania nie polega wyłącznie na czytaniu i pisaniu. Równie ważne jest rozwijanie i integrowanie funkcji percepcyjno-motorycznych. Ich rozwój następuje dzięki wielokrotnie i systematycznie powtarzanym ćwiczeniom, które powinny być krótkie i maksymalnie urozmaicone.

Czytaj dalej

Ten wpis nie zawiera etykiet

mar
09

Dysleksja – obciążenie czy dar?

O dysleksji

przez Jolanta Posłuszna

Ronald Davis w książce „Dar dysleksji” pisze, że umysł dyslektyka funkcjonuje podobnie, jak umysły osób, które uważane są za geniuszy. Dyslektycy maja żywą wyobraźnię, myślą obrazami, są twórczy, mają lepszą intuicję, są ciekawi świata i mają bardziej przenikliwy umysł.

Na podstawie swojej dotychczasowej pracy nie potrafię powiedzieć, czy moi uczniowie osiągną wyjątkowe sukcesy w przyszłości, ponieważ są jeszcze zbyt młodzi, by mieć wielkie dokonania. Mogę jednak potwierdzić, że wielu z nich odznacza się bogatą wyobraźnią, wrażliwością i ciekawością świata.

Wiem na pewno, że wielu zaprzepaściło swoją edukację, nie uzyskując odpowiedniej pomocy i zrozumienia. Większości z nich towarzyszy niewiara w swoje możliwości, stres w sytuacji „sprzedawania” wiedzy, niewykorzystanie swoich możliwości, zniechęcenie, brak motywacji do nauki i w ogóle do podejmowania wysiłku.

Czytaj dalej

Ten wpis nie zawiera etykiet

lut
26

Czy odręczne pisanie jest ważne ?

Pisanie

przez Jolanta Posłuszna

Czy w dobie komputerów odręczne pisanie jest ważne? Moim zdaniem tak. Czasami spieram się ze zwolennikami skrajnych poglądów w tym względzie. Pewnie czasy kaligrafii już nie wrócą – choć nigdy nie wiadomo, bo od czasu do czasu wraca moda na „stare” – to jednak odręczne pisanie ma wiele wartościowych aspektów.

Po pierwsze stoi za nim konkretna osoba, której pismo coś nam o niej mówi. Samo pismo jest już jakąś pamiątką od niej. Pamiętam swoje szkolne świadectwa wypisane ręką wychowawcy. To jest przecież nieoceniona pamiątka.

Pomijając wartość sentymentalną, jest wiele praktycznych korzyści z ręcznego pisania. U każdego człowieka jeden zmysł dominuje nad pozostałymi przy odbiorze bodźców. Wzrokowiec musi zobaczyć, a kinestetyk ( osoba, u której dominującym zmysłem odbioru wrażeń jest dotyk i ruch ) musi coś zrobić, żeby w pełni zrozumieć i zapamiętać dany materiał. To znaczy, że kinestetyk musi pisać, jeśli chce coś dobrze opanować.

Czytaj dalej

Ten wpis nie zawiera etykiet