Niezwykle ważne jest, aby pracując z dzieckiem z ryzyka dysleksji lub ze stwierdzoną dysleksją, stosować różnorodne formy pracy. Zapobiega to znużeniu ( a czytanie i pisanie jest dla tych dzieci trudne ), sprzyja motywacji oraz rozwija wiele funkcji niezbędnych do nauki czytania i pisania.
Wbrew pozorom, nauka czytania i pisania nie polega wyłącznie na czytaniu i pisaniu. Równie ważne jest rozwijanie i integrowanie funkcji percepcyjno-motorycznych. Ich rozwój następuje dzięki wielokrotnie i systematycznie powtarzanym ćwiczeniom, które powinny być krótkie i maksymalnie urozmaicone.
Ćwiczenia rozwijające funkcje wzrokowe należy łączyć z ćwiczeniami słuchowymi i ruchowymi, czytanie z pisaniem. Ważny jest też relaks.
Polecam ćwiczenia z kinezjologii edukacyjnej Paula Dennisona. Niektóre z tych ćwiczeń dziecko może wykonywać samo za każdym razem, gdy rozpoczyna odrabianie lekcji. Dzięki nim będzie sprawniej myślało i lepiej skupiało się na zadaniach. Opis takich ćwiczeń znajduje się w książce Carla Hannaford: „Zmyślne ruchy które doskonalą umysł. Podstawy kinezjologii edukacyjnej”.
Godnym polecenia ćwiczeniem (i prostym w zastosowaniu), jest pisanie z pamięci. Jednocześnie ćwiczy ono czytanie i pisanie. Można je urozmaicić dając dziecku zamiast gotowych zdań – rozsypankę wyrazową albo rozsypankę zdaniową, jeśli tekst jest logiczną wypowiedzią. Wtedy dodatkowo mamy ćwiczenie na czytanie ze zrozumieniem.
Następnym razem dokładniej opiszę sposób „ pisania z pamięci”.
